Data ostatniej aktualizacji: 12.07.2023
W ramach naszej serii Natura jako medycyna spotkaliśmy się z dr Iriną Feyginą, psychologiem społecznym współpracującym z wieloma podmiotami, w tym z decydentami i dostawcami czystych technologii, w celu przyspieszenia działań na rzecz zmiany klimatu przy użyciu unikalnego podejścia skoncentrowanego na ludziach. Irina pracuje jako trener i facylitator dla różnych instytucji, których wspólnym celem jest łagodzenie zmian klimatu i dostosowywanie się do nich. W trakcie odkryła, że dzielą one również główną przeszkodę na drodze do sukcesu: zrozumienie podstawowych potrzeb i pragnień użytkowników końcowych.
Spis treści:
- Zaprzeczenia zmianom klimatycznym – skąd się biorą?
- Psychologia a działania związane ze zmianą klimatu
- Podsumowanie
Ten artykuł przeczytasz w 4 minuty.
Zaprzeczenia zmianom klimatycznym – skąd się biorą?
Praca Iriny rozpoczęła się od badania zaprzeczania zmianom klimatycznym. Zadała sobie pytanie, w jaki sposób w obliczu niepodważalnych dowodów na zmiany klimatyczne spowodowane przez człowieka ludzie nadal ignorują to zagrożenie i kontynuują działalność bez zmiany swojego zachowania? Wykorzystując swoje doświadczenie w naukach behawioralnych i psychologii, zgłębiła tę kwestię, rozmawiając z wieloma ludźmi, i doszła do wniosku, że tym, co determinuje zachowanie, nie są fakty, ale raczej nasze pragnienie przynależności do otaczającej nas grupy społecznej i zachowania naszej zatwierdzonej tożsamości przez tych, wokół nas. Chęć włączenia społecznego jest silniejsza niż dowód na to, że trzeba zmienić swoje przyzwyczajenia, a zmiana ta stanie się atrakcyjna tylko wtedy, gdy stanie się ona warunkiem utrzymania naszego miejsca w społeczeństwie.
Z tej obserwacji Irina wywnioskowała, że głównym powodem powolnego postępu w przyjmowaniu zrównoważonych nawyków jest brak uwzględnienia psychologii człowieka przy opracowywaniu nowych polityk i programów oraz projektowaniu i wdrażaniu nowych technologii, które pomimo zaawansowanego projektu nie zaspokajać podstawowe potrzeby i pragnienia użytkowników. Irina podała przykład tego braku skoncentrowanego na człowieku podejścia, wdrażając energooszczędny system: temperatura wewnętrzna budynku została ustawiona tak, aby zminimalizować zużycie zasobów, ale w celu zwiększenia wydajności firma energetyczna odebrała mieszkańcom budynku możliwość zmiany temperatury zgodnie z własnymi preferencjami. Ta utrata autonomii stworzyła przeciwności wobec firmy energetycznej, prowadząc do poczucia nieufności. Stąd Irina wywnioskowała, że z reguły ludzie nie ufają ludziom posiadającym władzę, którzy opowiadają się za trwałymi zmianami, ponieważ ci ludzie często proponują – a nawet narzucają – zmiany, które zagrażają autonomii i tożsamości użytkownika.
Psychologia a działania związane ze zmianą klimatu
Kiedy uznamy znaczenie psychologii użytkownika końcowego dla działań związanych ze zmianą klimatu, pierwszym krokiem do pomyślnego wdrożenia rozwiązań przyjaznych dla klimatu jest przyjęcie projektu skoncentrowanego na ludziach, znalezienie sposobów na jednoczesne wspieranie nowych technologii i programów – lub przynajmniej nie zagrażać – chęć przynależności do wspólnoty i zachowania tożsamości. Jednym ze sposobów na to jest dywersyfikacja zespołów badawczo-rozwojowych i uczynienie ich multidyscyplinarnymi. Polityki zrównoważonego rozwoju są opracowywane prawie wyłącznie przez polityków i prawników, a nowe technologie są projektowane przez inżynierów i badaczy. Oba te zespoły skorzystałyby ze wsparcia psychologów i socjologów od początku procesu projektowania, wykorzystując ich wsparcie, aby upewnić się, że oprócz wykonalności i wykonalności, dobre samopoczucie użytkowników znajduje się w centrum procesu projektowania.
Irina zauważyła również, że nawet stosując podejście skoncentrowane na człowieku, działań związanych ze zmianą klimatu nie można podejmować w izolacji. Zmiana klimatu jest głęboko powiązana z nierównościami ekonomicznymi, społecznymi i rasowymi, a z punktu widzenia grup znajdujących się w niekorzystnej sytuacji, wpływowymi ludźmi, którzy egzekwują nową politykę zrównoważonego rozwoju, są ci sami ludzie, którzy ignorują swoje pilne potrzeby godziwych dochodów i równej pozycji w społeczeństwie. Dlatego politycy i inne wpływowe osoby muszą zdać sobie sprawę, że działania związane ze zmianą klimatu nie mogą posuwać się naprzód, dopóki nie zajmą się również nierównościami i nie zapewnią wszystkim podstawowych wygód potrzebnych do otwarcia się na bardziej abstrakcyjne kwestie, takie jak zmiana klimatu.
Sprawdź także: 4 metody, dzięki którym pomożesz pomagającym
Podsumowanie
Do tej pory ludzkie potrzeby i pragnienia – tj. psychologia człowieka – były pomijane w procesie łagodzenia zmiany klimatu i przystosowywania się do niej, co przyniosło odwrotny skutek, prowadząc do oporu wielu ludzi wobec działań na rzecz zmiany klimatu i braku zaufania do ich zwolenników, ponieważ zagrażają ich źródłom szczęścia i dobrobytu, takim jak przynależność do środowiska i społeczeństwa, które rozumieją, oraz autonomia w życiu.
Zgodnie z doświadczeniem Iriny jako badaczki, psychologa, coacha i facylitatora, należy zacząć od słuchania. Wsłuchiwanie się w potrzeby ludzi, stawianie się w sytuacji ludzi, których współpracy potrzebujemy, to pierwszy krok do projektowania nowych polityk i technologii związanych ze zmianami klimatycznymi. Pojęcie „empatii” nie jest zwykle kojarzone z kształtowaniem polityki i technologią, ale jeśli chcemy stworzyć zielone, zrównoważone i integracyjne społeczeństwo, które większość zwolenników zrównoważonego rozwoju wyobraża sobie, od empatii należy zacząć.
